آفتابگردان
برايم آفتابگردان بياور
كه بنشانم در شورهزار سوختهام
تا پريشاني سيماي زردش را
در تمام روز به پهنههاي آبي آسمان بنمايد
اشيا تاريك مشتاق نورند
جسمها در جرياني از رنگها تحليل ميروند،
در موسيقيها
از اين رو پژمردن رخدادي از رخدادههاست
بياور گياهي كه سوقم دهد
به جايي كه شفافيتهاي زرگون، آشكار
و زندگي چون عطر متصاعد ميشود
آفتابگردان ديوانهي نور را برايم بياور.
«اوجنيو مونتاله شاعر ايتاليايي»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر